Hoe niet leuk is het als de webwinkel niet de spullen heeft die je wilt? Nodig hebt. Nu.
Maat 34 niet leverbaar.… ach. Heeele diepe zucht…
Had ik net verzonnen dat dit fijn zou zijn. Logistiek met 2 pubers en een gelovige-met-barstjes was dit Niet Leuk. Dit kado is nodig. En groot. Dat hóórt bij Sinterklaas. Zo’n volle zware grote zak bij de voordeur. Met dansschoenen. Van die (tjeetje, wat zijn die prijzig) dure die ruim een maat kleiner vallen. Hoeveel kleiner is dat dan?
We moeten naar de winkel om te passen, dan weet ik welke maat hij nodig heeft. Is – met wat kromme uitleg over het Geheim van Sinterklaas – een idee. Ook als de dichtstbijzijnde winkel in Uithoorn is. Gaan we doen.
Dit was het plan: eerst naar Aalsmeer voor – in volgorde – Blokker, Kruidvat en Action. Auto op het plein in het midden. Boodschappenlijst: 2 x een Sintkadootje voor de dansles en 1 x een kadootje voor op school. Daarna naar Uithoorn voor het passen van dansschoenen. Om 16.00 uur moeten we thuis zijn.
Als je 8 bent en voor het eerst hulp Sinterklaas met krap budget (2,50 en 3,50) dat tot op de cent goed besteed moet worden is het lastig winkelen. De route en timing werden anders. Winkelstraat – en dan nog een piepkort stukje – zijn we 2 keer in en uit geweest. We zijn geslaagd voor de kadootjes.
Mijn voorstel om thuis een Sinterklaasfilm op te zetten werd met gejuich ontvangen…
over de schoenen hebben we het niet meer gehad.
Ik ben er paniekerig van. Zo aan het eind van de woensdag. Midden in de week met nog anderhalve volle week, een surprise, kadootjes en bijna alle gedichten nog te gaan.
Ik heb geen overzicht, ben moe, baal van mijn moeheid en chagrijn en heb nog teveel te doen.
Ondanks dat Anton zegt: ”Joh, je kunt best iets aan ons overlaten en ik help met de surprise,” zit er veel in mijn hoofd. En in mijn agenda. Morgen en vrijdagochtend afspraken, zaterdag hele dag in Amsterdam voor cursus, ’s avonds feest van Margot in Amersfoort, zondag moeten de mannen om 7.45 verzamelen want voetbal, om 10.30 is de kidsrun (Bing hoor) en ’s middags winterfair in Oevers.
Dat dit allemaal leuk is komt niet binnen. Ik zie het als ‘moetjes’ die me moeite kosten, afhouden van mijn planning en ik ben bang ‘uit te vallen’. Wat als … want ik wil-moet-ga volgende week dit en dat … en dan … Dus het moet áf. Ik wil de kadootjes in huis. Nu!
Webwinkelen.
Maat 34 niet leverbaar.… ach. Heeele diepe zucht…
Tja, natuurlijk is er tijd over en tijd genoeg. Vrijdag rij ik naar Uithoorn. De schoenen staan voor me klaar en kunnen geruild. Tussen auto en winkel kwam ik een groenteboer én een mooi kado voor Janneke tegen. Toch leuk, Sintwinkelen…
De gedichten? Zijn klaar. Inpakken? Dat kan morgen en overmorgen ook nog.
Zo zie je maar.
Het is alleen maar moeilijk
als je vindt dat het anders zou moeten zijn