Werken na de diagnose

Deze column verscheen in P-AL Magazine Herfst 2025
In mijn column ‘Uit de praktijk!’ in P-AL Magazine deel ik mijn ervaringen als coach. Gebaseerd op wat ik zoal meemaak, wat me opvalt of wat ik belangrijk vind om te delen.

Een diagnose kan van alles betekenen: duidelijkheid, verwarring, bevestiging, start of juist finish van een zoektocht – en vaak allemaal tegelijk. Voor veel mensen is het een kantelpunt. In gezondheid, privéleven en werk. In deze column geef ik aandacht aan werk en de positieve kanten van de diagnose.

Werken na de diagnose: wat heb ik zelf ervaren?

  • Duidelijkheid
    Weten wat er is. Geen klachten zonder naam, maar een aanwijsbare oorzaak. Dat gaf rust.
  • Richting
    Ik moest een nieuwe richting vinden en nieuwe keuzes maken. In werk, in behandelingen, in wat ik wél doe en wanneer ik dat doe.
  • Woorden
    Als ik wil, kan ik uitleggen wat er speelt. Dat helpt om dingen bespreekbaar te maken. Handig in gesprekken, prettig voor mezelf en soms verrassend verhelderend voor een ander.
  • Werk aanpassen
    Ik werk – weliswaar na een zoektocht en hobbelige weg – op mijn manier: als ZZP-er met kantoor aan huis
  • Plannen en doseren
    Mijn agenda werd een puzzel. Niet alleen met afspraken en activiteiten, maar ook met energie. En ja, ik ben nog steeds geneigd om te veel te willen en over mijn grens te gaan. Het is een leerproces en blijft zoeken want niet alles is te plannen.
  • Flexibiliteit
    Was belangrijker dan ooit. Het lukte niet meer in een stramien van 9 tot 5. Ik leerde om losser te plannen, vaker bij te sturen en ruimte te laten voor hoe het die dag echt gaat. Soms om 7.00 uur, in blokjes, met een rustmoment ertussen of juist ’s avonds laat. Het werk komt af. Op mijn flexibele manier. En … niemand hoeft dit te merken 😉.
  • Milder voor mezelf
    De lat mag anders. Niet lager, maar vriendelijker. Ik kies wat past en wat lukt.
  • Zelfkennis
    Opnieuw onderzoeken waar ik echt goed in ben, wat ik leuk vind om te doen en wat past. Wat heb ik te bieden en aan wie?
  • Ruimte om te kiezen
    Ik stel mezelf vragen die ik eerder niet zo strikt had durven stellen: Wat vind ik écht belangrijk? Waar wil ik energie aan geven? Wat wil ik bijdragen? En het mooie is – ik heb nu ook antwoorden.
  • Verwantschap
    Ik ontmoet mensen die wél begrijpen wat er speelt. En vaak zit daar direct een klik. Of op z’n minst een blik van herkenning. Dat is genoeg. En daarbij is er vaak een mooie verbinding met de mensen die ik begeleid.
  • Zinvol werk
    Mijn ervaring inzetten in coaching.Alles wat ik zelf heb meegemaakt, neem ik mee. Niet als theorie, maar als ondergrond. En ja, dat werkt. Voor mij én voor de ander.

Werken, blijven werken na mijn diagnose is en blijft een zoektocht en hobbelige weg.

Diagnose een ontslagbrief?

Zeker niet. Een diagnose is niet het einde van je carrière. Wel een periode van reflectie, onderzoek en keuzes. Blijf je in je huidige functie? Of begin je juist ergens opnieuw? Het kan. Misschien niet bij elke organisatie of met elke collega, maar wél op een manier die bij jou past. En dáár gaat het om.

En jij?

Wat heeft jouw diagnose jou gebracht in en rondom werk? Wat heeft jouw diagnose jou gebracht in en rondom werk? Heb je een tip of inzicht dat anderen kan helpen? Laat het weten en mail het naar maaike@soncoaching.nl.

Deel dit artikel:

Of lees één van deze artikelen:

Werken na de diagnose

Een diagnose kan van alles betekenen: duidelijkheid, verwarring, bevestiging, start of juist finish van een zoektocht – en vaak allemaal tegelijk. Voor veel mensen is het een kantelpunt. In gezondheid, privéleven en werk.

Lees verder »

Re-integratie zet in op werk

Re-integratie zet in op werk …. Maar werkt re-integratie wel? En hoe zou dat beter kunnen?
Deze keer niet zelf geschreven maar zeker verhelderend en dus het delen waard.
Samen werken aan re-integratie die wél werkt

Lees verder »

De eerste vraag telt

Na je ziekmelding kom je in contact met de arbodienst. Een eerste en vaak eenmalig contact of juist het begin van verdere afspraken.
Deze keer de ervaring van mijn jongste zoon: Stef Stuntpiloot. Een 19-jarige student die na een mountainbikestunt tijdelijk niet in de horeca kan werken.

Lees verder »