Werken met een chronische aandoening: melden of niet?

Op Facebook staat deze intro:

Medewerkers verzwijgen chronische aandoening voor werkgever. Uit een onderzoek onder 500 medewerkers en 251 werkgevers blijkt dat 15% van de medewerkers met een chronische aandoening deze niet bekendmaakt bij de werkgever. Onder andere uit angst voor baanverlies …

Met reacties als:

‘Herkenbaar …’

‘Klopt, die verhalen hoor ik ook in mijn omgeving, helaas!’

‘Heel herkenbaar, heb ik meegemaakt.’

Onderzoek

Ik lees het persbericht en het onderzoek. Volgende week ga ik naar de conferentie toe waar dit onderzoek voor is gedaan (EU-conferentie ‘Langer actief door innovatie in zorg en beleid’).

Verwachtingen en meningen over medewerkers met een chronische aandoening worden naast elkaar gezet, en de redenen om een chronische aandoening wel of juist niet te melden, in kaart gebracht.

Bijna 80% van de werknemers zou een chronische aandoening wèl melden.

Belangrijkste reden (71%) is dat ze verwachten dat de werkgever hier goed mee om zal gaan. 60% van de werknemers gaat ervan uit dat de werkgever bereid is om aanpassingen te doen en 55% neemt aan dat collega’s flexibel zijn en werkzaamheden over zullen nemen.

Er staan ook minder positieve verwachtingen in; zo denkt 1 op de 3 medewerkers dat zijn collega bang is voor een hogere werkdruk en meent ook 1 op de 3 dat werknemers met een chronische aandoening een grotere kans hebben om ontslagen te worden bij een reorganisatie.

Wat zeggen deze cijfers eigenlijk?

Wat als je zelf een chronische aandoening hebt en werkt?

Eigen verwachtingen

Elke situatie is weer anders en allemaal hebben we onze eigen verwachtingen en gedachten over wat de ander wel niet zal denken of doen.

Ikzelf ben er veel, misschien zelfs altijd mee bezig. Natuurlijk professioneel, met mijn cliënten, maar zeker ook voor mezelf, zowel zakelijk als privé. Vertel ik iets over mijn gezondheid? Vraag ik naar de gezondheid van die ander? Mag en kan dat? Is het nuttig en zinvol om te doen?

Wat, wanneer, waarom, hoe en aan wie?

Wat kan ik doen of wat verwacht ik dan … van die ander?

Hoe is dat voor jou?

Wel of niet melden? Waar is dat van afhankelijk?

Inmiddels is de conferentie geweest. Afgesloten met een ‘Fit for Work declaration’ met adviezen en huiswerk voor werknemers, werkgevers, overheid en de zorgsector.

Werken met een chronische aandoening staat op de agenda.

Deel dit artikel:

Of lees één van deze artikelen:

Diagnostiek: scrabble 2.0

Het stellen van een diagnose lijkt vaak een helder, medisch proces; een knop waar een arts op drukt. In werkelijkheid is het traject vaak langdurig en ingewikkeld, waarin meer meespeelt dan alleen medische kennis.

Lees verder »

Mee naar een festival

Feesten en feestjes zijn belangrijk om gevierd te worden. Maar met chronische klachten is het soms makkelijker om te zeggen “laat maar”. Bijvoorbeeld mee naar een festival Kan dat wel? 1. Met mijn klachten en 2. ik sta nog ziekgemeld.

Lees verder »

Werken na de diagnose

Een diagnose kan van alles betekenen: duidelijkheid, verwarring, bevestiging, start of juist finish van een zoektocht – en vaak allemaal tegelijk. Voor veel mensen is het een kantelpunt. In gezondheid, privéleven en werk.

Lees verder »