Checklists … vast onderdeel van mijn ‘survivalkit’ en hulpmiddelen@work. Vragen als ‘welke route’ en ‘waar parkeren’ zitten in mijn systeem. Hoewel … het gaat ook wel eens mis. En omdat je daar het meest van leert deel ik enkele bloopers. Met tips.
Wat is de situatie?
In dit geval: soms beperkt mobiel (loop hulpmiddelen zijn dan nodig), eigen auto en GPK.
Hoofdingang
Een drukbezocht evenement (pre-corona) op een bekende locatie. Ik ken het gebouw. Omdat het een stuk rijden is en een hele dag duurt geef ik door dat ik beschik over een GPK en graag bij de deur wil parkeren. Na heen en weer gemail (automerk, kleur en kenteken) is mijn plek gereserveerd. Ik kan gerust – en niet supervroeg – op pad.
Bij aankomst blijkt het parkeerterrein overvol maar mijn plek is vrij. Afgezet met rood-witte linten, pal voor de Hoofdingang. Op de brede trap – zonder leuning – zitten groepjes te kletsen. Nu had ik een andere ingang – zonder trap – in mijn hoofd.
Wat nu? Pak ik een stok, vraag ik hulp, ken ik iemand op de trap? … Ik voel me opgelaten, wil zo snel mogelijk en onopvallend naar binnen dus kies voor de stok. Pak mijn spullen en loop richting trap. Vergeet mijn water maar ga zeker niet terug. Blij dat ik binnen ben.
Bekend
Sessie met een cliënt. We rijden elkaar tegemoet en spreken af ‘buiten de stad’ waar we eerder hebben gezeten. We hebben vroeg afgesproken en de parkeerplaats is enorm. Als ik er bijna ben zie ik gele borden langs de weg met verontrustende teksten en pijlen…
Die enorme parkeerplaats blijkt nu een grote bouwput met zand, bergen stenen en grote machines. Het bordje ‘ingang’ wijst via het gras en strandje naar de brasserie. Daar kom ik wel … met mijn reserve krukken uit de achterklep. Wel jammer dat ik mijn rugzak niet mee heb.
Waar ben ik?
Een opleidings-dag tijdens Corona. Met een klein groepje op een bekende trainingslocatie, reistijd 5 kwartier met de auto. Ik vertrek vroeg, weet in welk lokaal ik moet zijn en parkeer bij de juiste ingang.
Na de training volg ik braaf en zonder na te denken (want vermoeid?) de Corona-pijlen naar de uitgang. Waar ben ik? In de achtertuin, helemaal aan de andere kant. Via een rommelig paadje loop ik naar de parkeerplaats en zoek mijn auto. Gevonden.
Rollator in de draaideur
Links en rechts een gewone deur. Beide zijn dicht – op slot zelfs. Het is de bedoeling dat je via de draaideur gaat. De dame bij de receptie ziet mij gelukkig. Maar…ze kan de sleutel van de zijdeuren niet vinden. Dan neem ik toch die – smalle – draaideur…ook met opgeklapte rollator loop deze steeds vast.
Tips om je niet te laten verrassen:
- Neem die (extra) tijd in voorbereiding
- Neem je hulpmiddelen altijd mee of zorg dat je reserve bij je hebt (of in die ‘andere’ auto)
- Check – ook al ken je de locatie, ‘is het nooit druk op vrijdag’ – of je ergens rekening mee moet houden: zowel buiten als binnen (verbouwing, lift stuk)
- Vraag na hoe en waar de ruimtes binnen zijn – is de lift (is er een lift?) heel ergens anders of blijken de toiletten op -1 te zijn als je net op de 2e bent aangekomen
- Geef duidelijk aan wat je nodig hebt en wat je wilt
- Trek je niets aan van ‘wat anderen denken’
- Lach om jezelf
Denk eens aan je eigen bloopers. Wat is jouw tip?
