Deze column verscheen in P-AL Magazine Zomer 2025
In mijn column ‘Uit de praktijk!’ in P-AL Magazine deel ik mijn ervaringen als coach. Gebaseerd op wat ik zoal meemaak, wat me opvalt of wat ik belangrijk vind om te delen.
Deze keer de vraag: “Hoe gaat het met je?”
“Hoe gaat het met je?”
Misschien wel de meeste gestelde vraag die er is. Een simpele vraag ook. En tegelijk een hele lastige. Zowel voor de vrager als voor de ander. Alles is mogelijk. Een kort of juist heel lang antwoord. En wat is de situatie en wat is de context? Gaat het om een vluchtig praatje bij de lift of een telefoontje na een pittige uitslag? De timing, relatie, toon en plek: alles telt mee.
Is het een vraag uit beleefdheid of wil de vrager echt weten hoe het met je gaat? Bij de kapper betekent het: ik begin even een praatje, terwijl de huisarts wil weten wat er scheelt. We zijn er goed in geworden om snel iets te roepen: “Goed hoor” “Ja, prima!” “Gaat z’n gangetje.” Standaard antwoorden op een standaard vraag. Waarbij je eigenlijk helemaal niets wijzer wordt. Helemaal oké, tenzij je wel wijzer wilt worden en echt wilt weten hoe het gaat.
Ik sprak laatst iemand die vroeg: “Hoe gaat het nu écht met je? Ik heb een tijdje niets van je gezien of gehoord.” Met deze vraag voelde ik me uitgenodigd om iets (meer) te delen. Het verschil zat ‘m in het woordje echt en de toelichting. Mijn antwoord (ja, ik maak er dan toch weer iets luchtigs van): “Ik ben de afgelopen maanden vaker bij de apotheek geweest dan bij de AH.”
Wat kun je doen met die vraag?
Of je ’m nu stelt of beantwoordt – met een paar kleine aanpassingen maak je van “Hoe gaat het met je?” een uitnodiging tot echt contact. Met antwoorden en start van een gesprek waar je iets aan hebt en ook iets mee kunt. Hier wat tips.
Tips als je de vraag stelt:
- Stel ‘m iets anders, stel een echte vraag. In plaats van “Hoe gaat het?” of “Alles goed?” kun je zeggen: “Wat houdt je deze week bezig?” Of “Wat zit er in je hoofd vandaag?” “Hoe is het echt met je, als je het in één woord zou moeten zeggen?” Of zelfs: “Wat kost je vandaag de meeste energie?”
Zeker direct, maar het geeft de ander ook ruimte om te zeggen: “Gek genoeg voel ik me best oké vandaag.” Of: “Ik kan wel janken, maar ik heb koffie, dus ik red het nog wel even.” - Geef zelf iets kleins mee als opening. Zoals: “Bij mij was het een week van veel paracetamol en weinig puf.” Zo maak je ruimte voor wederkerigheid en iets vertellen over jezelf geeft de ander vaak net dat duwtje om ook iets echts te zeggen. Al is het maar: “Ik snap je helemaal.”
- Timing is belangrijk. Wacht het juiste moment af – niet alles hoeft tussen soep en aardappels en in de rij bij de kassa is het niet het juiste moment voor een diep gesprek maar in een rustig telefoongesprek wel. Timing helpt.
- Wees oprecht nieuwsgierig.Stel niet om het stellen, maar omdat je het écht wilt weten. Mensen voelen dat verschil. Laat merken dat je het écht wilt weten.
- Luister ook als het stil blijft. Soms is “mwah” ook een heel eerlijk antwoord.
Tips als je de vraag beantwoordt:
- Wees niet bang om eerlijk te zijn. Dat mag – ook in kleine stapjes. Je hoeft niet meteen je hele medisch dossier op tafel te leggen. Je kunt wel zeggen: “Gaat wel”, dat is ook een volzin. Of: “Niet zo lekker, maar ik red me wel.” Of: “Lichamelijk gaat het oké, mentaal ben ik wat wiebelig.” Zo geef je iets van jezelf zonder dat het zwaar hoeft te zijn.
- Sta vooraf eens stil bij hoe je je voelt. Dan overvalt de vraag je minder en geef je een eerlijker antwoord.
- Terugkaatsen mag: “Lastige vraag vandaag. Hoe gaat het met jou?” opent vaak méér dan je denkt. Vaak ontstaat juist dan een echt gesprek.
Dus. Stel de vraag gerust – en geef ‘m wat aandacht. Dat geldt ook voor je antwoord. Niet op de automatische piloot.
